- istençli
- istençli, istençsel vorsätzlich; gewollt; absichtlich; willensstark, selbstbewusst, resolut
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
istençli
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
istençli — sf. 1) İradeyle yapılan, iradi İstençli eylem. 2) fel., ruh b. Herhangi bir dış zorunluluk söz konusu olmadan belirli bir durum karşısında girişilecek eylemi kararlaştıran ve uygulayabilen, iradeli … Çağatay Osmanlı Sözlük
azimkâr — sf., esk., Ar. ˁazm + Far. kār İradeli, gayretli, istençli, kararlı … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradeli — sf., fel., ruh b. İstençli Gözleri siyah kirpikleri içinde canlı ve iradeli koyu kurşuni ışıklarla yanıyordu. H. E. Adıvar … Çağatay Osmanlı Sözlük
iradi — fel., ruh b., esk., Ar. irādī İstençli … Çağatay Osmanlı Sözlük
